Home » انواع پروتز

در حال نمایش 2 نتیجه

نمایش 9 24 36

خرید زانو بند اسپیلاوایزر فرانسوی

تومان

زانو بند اسپیلاوایزر فرانسوی:‏

‏هشدارها درباره زانوبند:‏
  • ‏هنگام استفاده از زانوبند زانو را خم نکن.‏
  • ‏از شستن زانوبند اجتناب کنید.‏
  • ‏سوکت ها و کابل ها را تحت فشار قرار ن دهید. بخش مستطیل متصل به زانو بند که حاوی کیت الکتریکی است بسیار حساس به فشار و ضربه است. از اعمال هرگونه فشار یا تاثیر بر این قسمت اجتناب کنید.‏
  • ‏مطمئن باشید که ترانسفورماتور قدرت را پس از دو ساعت استفاده جدا کنید.‏
  • ‏از هیچ محصول جایگزین به غیر از ترانسفورماتور قدرت در داخل جعبه استفاده نمی کنند.‏
  • ‏این زانوبند برای کسانی که تحت درمان های تابشی توصیه نمی شود.‏

مفصل ران و لگن

تومان
مفصل لگن ممکن است به دلایلی مانند: آرتروز، شکستگی یا هر شرایط دیگری آسیب دیده و شما را در انجام فعالیت‌های روزانه‌تان؛ مانند: راه رفتن، نشستن و برخاستن، پوشیدن کفش و یا جوراب دچار مشکل کند. به طوریکه حتی ممکن است زمان استراحت کردن هم احساس راحتی نکنید. در این شرایط اگر مصرف دارو، تغییر سبک زندگی و استفاده از ابزارهای کمکی هنگام راه رفتن به بهبود علائم شما کمکی نکند، آنگاه ممکن است جراحی تعویض مفصل به شما پیشنهاد شود. جراحی تعویض مفصل لگن، جراحی ایمن و موثری بحساب می‌آید که میتواند سبب کاهش درد و افزایش گستره‌ی حرکتی مفصل ران شده و شما را به انجام فعالیت‌های روزانه‌تان بازگرداند. جراحی تعویض مفصل لگن، تقریبا هیچ محدودیت وزنی و سنی نداشته و انجام آن براساس میزان درد و ناتوانی بیمار پیشنهاد می‌گردد. اما اکثر افرادی که تحت جراحی تعویض مفصل لگن قرار می‌گیرند بین 50 تا 80 سال سن دارند. به طور کلی، جراحی تعویض مفصل لگن در تمامی سنین موفقیت آمیز است؛ از نوجوانان دچار آرتروز زودرس (Juvenile Arthritis) گرفته تا افراد مسنی که دچار آرتروز دژنراتیو (Degenerative Arthritis) شده‌اند. جراحی تعویض مفصل لگن، نخستین بار در سال 1960 انجام شد. از این زمان به بعد، بهبود‌هایی در تکنیک و تکنولوژی انجام این جراحی ایجاد شد که میزان اثربخشی آن را به طرز چشمگیری بالا برد. طبق اطلاعات AHRQ (Agency for Healthcare Research and Quality)، سالانه در آمریکا، بیش از 300,000 عمل تعویض مفصل لگن انجام میشود.
این مقاله در ادامه شامل مطالبی درباره‌ی آناتومی مفصل لگن، دلایل بروز درد در این مفصل، ارزیابی درد، عملکرد ایمپلنت‌های مفصل لگن، زمان مناسب برای عمل و انتظاراتی که میتوان پس از این جراحی داشت، می‌باشد.

به تاخیر انداختن تصمیم گیری، پیامدهایی در پی خواهد داشت!

تصمیم گیری برای انجام جراحی تعویض مفصل لگن باید با همکاری بیمار، خانواده‌ی بیمار، پزشک عمومی و جراح ارتوپد انجام گیرد. شروع این همکاری، زمانی است که پزشک عمومی، بیمار را برای معاینات بیشتر به یک جراح ارتوپد ارجاع می‌دهد. در تصمیم گیری برلی انجام این عمل تعلیل نکنید! بنابراین اگر مشکل پزشکی دیگری دارید که ممکن است باعث ایجاد تاخیر در زمان عمل شود، هرچه سریعتر برای درمان آن اقدام کنید زیرا به تعویق انداختن زمان جراحی می‌تواند کیفیت زندگی شما را پیش از عمل و حتی تا دو سال پس از عمل، تحت تأثیر قرار دهد.
 

آناتومی مفصل لگن

مفصل لگن از جمله مفاصل بزرگ در بدن میباشد که نوعی مفصل گوی و کاسه‌ای است. بخش کاسه‌ایِ مفصل لگن را استابولوم (Acetabulum) می‌گویند که قسمتی از استخوان بزرگ لگن میباشد. بخش گوی مانند این مفصل، سرِ فمور (Femoral Head) نامیده میشود که در واقع بخش بالایی از همان استخوان ران (فمور) میباشد. سطح گوی و کاسه در مفصل لگن با بافتی نرم به نام غضروف مفصلی (Articular Cartilage) پوشیده شده است؛ بافتی که مانند ضربه گیر، انتهای استخوان ها را فراگرفته و سبب میشود تا به راحتی بر روی هم حرکت کنند. بافتی نازک به نام غشاء سینوویال (Synovial Membrane) اطراف مفصل لگن را فراگرفته است. در یک مفصل لگن سالم و طبیعی، غشاء سینوویال مایعی تولید میکند که سطح غضروف مفصلی را روان ساخته و تقریبا سبب از بین رفتن هرگونه اصطکاکی میشود.
دسته‌هایی از جنس بافت به نام رباط (یا کپسول مفصل لگن)، گوی را به کاسه متصل نموده و سبب پایداری مفصل لگن میشوند.

چه دلایلی می‌توانند منجر به بروز درد در مفصل لگن گردند؟

دلیل رایجِ بروز دردهای مزمن در مفصل لگن، آرتروز میباشد. آرتروز استخوانی (Osteoarthritis)، رماتیسم مفصلی (Rheumatoid Arthritis) و آرتروز مرتبط با سوانح (Traumatic Arthritis) از انواع معمول آرتروز هستند.

آرتروز استخوانی (OA-Osteoarthritis)

آرتروز استخوانی تاکنون هنوز به طور کامل شناخته نشده است. فاکتورهای زیادی ممکن است در آرتروز استخوانی نقش داشته باشند؛ مانند: سن، وزن، سوانح، و یا کار کشیدنِ بیش از حد از مفصل. این بیماری، که بیشتر افراد بالای 60 سال را درگیر می‌کند، می‌تواند در افرد جوانتر هم دیده شود. در آرتروز استخوانی، سطوح نرم بین مفصلی فرسوده شده و به دلیل التهاب، مفصل دچار درد و سفتی میشود. به تدریج با از بین رفتن غضروف مفصلی، ابتدای استخوان‌ ساق و انتهای استخوان لگن، بر روی هم کشیده می‌شوند.

رماتیسم مفصلی (Rheumatoid Arthritis)

رماتیسم یک بیماری خودایمنی میباشد که در آن غشاء سینوویال ملتهب شده و ضخیم میگردد. این التهاب مزمن میتواند به غضروف آسیب زده و سبب سفتی و درد در مفصل گردد. رماتیسم معمول‌ترین نوع، در دسته ی "آرتروز التهابی (Inflammatory Arthritis)" میباشد. روماتیسم یک بیماری سیستمیک است؛ به این معنا که یا به همه‌ی مفاصل بدن حمله می‌کند یا به هیچکدام. این نوع آرتروز در موارد زیر با آرتروز استخوانی تفاوت دارد:
  • میان زنان شایع تر است
  • پیر و جوان، به هر دو به یک شکل ضربه می‌زند
  • به دلیل التهاب شدید، به مفاصل آسیب وارد میکند

آرتروز پس از سانحه (Trauma-Related Arthritis)

این نوع از آرتروز سومین دلیل رایج صدمه به مفاصل بدن می باشد. این نوع از آرتروز به دلیل یک آسیب قبلی، به مفاصل صدمه می‌زند. در واقع پس از آسیب دیدگی، استخوان و غضروف ممکن است به خوبی بهبود نیابند و این خود می تواند سبب موارد زیر گردد:
  • فرسودگی بیش از حد در سطح مفاصل
  • از بین رفتن سطح نرم مفاصل
  • تورم مفاصل
  • تاثیر منفی بر خونرسانی به سر استخوان فمور (گوی در مفصل گوی و کاسه‌ای)، که خود سبب بافت مردگی در استخوان (AVN-Avascular Necrosis) میشود
بافت مردگی میتواند باعث موارد زیر شود:
  • درد در مفصل لگن
  • کاهش تحرک
  • فروپاشی سر استخوان فمور
اگر تشخیص داده شود که دچار بافت مردگی در استخوان شده‌اید اما هنوز سر استخوان فمور از هم فرو نپاشیده و اندکی سالم است، تحت یکسری پروسه‌های پزشکی تلاش می کنند تا بدن شما دوباره در آن ناحیه عروق خونی جدید و سلول استخوانی بسازد تا جایگزین بافت مرده شود. اما اگر این بافت مردگی در سر استخوان فمور پیشرفت کرد، در این صورت تعویض مفصل لگن برای شما انتخاب مناسبی خواهد بود.

مشکل مفصل ران در دوران کودکی (Childhood Hip Disease)

مفصل لگن در دوران کودکی ممکن است دچار مشکلاتی گردد. از طرفی هرچند این مشکلات در همان دوران تا حدودی درمان شود، همچنان ممکن است فرد را در آینده دچار آرتروز نماید؛ زیرا مفصل لگن ممکن است به دلیل این مشکل به طور طبیعی و مناسب رشد ننموده و در نتیجه غضروف مفصلی آن نیز تحت تاثیر قرار گیرد.
فرسودگی غضروف مفصلی در مفصل ران

عملکرد ایمپلنت‌های مفصل لگن چگونه است؟

قطعات سازنده‌ی ایمپلنت

درحال حاضر، ایمپلنت‌های مفصل لگن دارای طراحی‌های گوناگونی بوده و در ساخت آنها از مواد مختلفی استفاده می‌شود. این ایمپلنت‌ها به طور کلی در دو قطعه مشترک هستند؛ قطعه‌ی سر (از جنس فلزات قوی و جلا زده شده و یا از جنس سرامیک) و قطعه‌ی استابولار (کاسه‌ای با دوام از جنس پلاستیک، سرامیک یا فلز که یک پوسته‌ی خارجی از جنس فلز آن را در بر گرفته).
به طور کلی روش‌های تثبیت برای قطعات ایمپلنت را میتوان به چهار دسته تقسیم نمود که عبارتند از:
  • تثبیت با تکنیک "Press-fit". در تکنیک Press-fit، قطعات با وارد کردن فشار و بدون استفاده از سیمان ارتوپدی در جایشان قرار گرفته و تثبیت ایمپلنت، با رشد استخوان در اطراف قطعات صورت می‌گیرد. انتخاب تکنیک "Press-fit" یا استفاده از سیمان برای تثبیت ایمپلنت بسته به عواملی مانند کیفیت و قدرت استخوان بیمار دارد.
  • تثبیت به کمک "سیمان". در این روش قطعات را به کمک سیمان ارتوپدی در محلشان تثبیت می‌کنند.
  • تثبیت "هیبرید (Hybrid fixation)". در شرایطی ممکن است نیاز باشد تا ترکیبی از هر دو روش فوق استفاده گردد؛ یعنی ممکن است تثبیت پایه به کمک سیمان (Cemented Stem) و تثبت کاسه بدون استفاده از سیمان (Non-Cemented Socket) صورت گیرد. به این حالت اصطلاحا تثبیت هیبرید گفته می‌شود.
  • تثبیت "هیبرید معکوس (Reverse Hybrid)". این روش برعکس روش تثبیت هیبرید است؛ یعنی در آن تثبیت پایه بدون استفاده از سیمان (Cementless Stem) و تثبیت کاسه به کمک سیمان (Cemented Cup) صورت می‌گیرد و به همین دلیل به آن اصطلاحا تثبیت هیبرید معکوس می‌گویند.
پایه‌ی ایمپلنت مفصل رانکاسه‌ی ایمپلنت مفصل ران

روند جایگذاری قطعات ایمپلنت

هدف از انجام جراحی تعویض مفصل ران (یا همان آرتروپلاستی مفصل لگن) این است که شما بتوانید بدون درد به فعالیت‌های روزانه‌ی زندگیتان بازگردید. در عمل تعویض کامل مفصل ران، جراح قسمت‌های آسیب دیده‌ی مفصل را با یک ایمپلنت شامل: پایه (Stem)، گوی (Ball)، قطعه‌ی پلی اتیلنی (Liner) و کاسه استابولار (Acetabular Cup) تعویض می‌کند. روند این عمل به طور کلی شامل مراحل زیر می‌باشد:
  • سر آسیب دیده‌ی استخوان فمور را برش زده و پایه‌ی فلزیِ ایمپلنت را در فضای میان استخوان فمور جایگذاری می‌کنند. پایه‌ی ایمپلنت را یا به کمک "سیمان" و یا با استفاده از مکانیزم "فشاری (Press-Fit)" و بدون استفاده از سیمان در جابش تثبیت می‌کنند.
  • سپس یک گوی فلزی یا سرامیکی را روی قسمت بالایی پایه قرار می‌دهند. این گوی در حقیقت جایگزین سر آسیب دیده‌ی فمور می‌شود که برش زده شد.
  • غضروف پوشاننده‌ی سطح استابولوم (کاسه‌ی مفصل لگن) را خارج ساخته و بجای آن، کاسه‌ای فلزی قرار می‌دهند. برای تثبیت این کاسه در جایش، ممکن است از سیمان یا پیچ استفاده شود.
  • بین این گوی و کاسه‌ی جدید، سطحی از جنس پلاستیک، سرامیک و یا فلز قرار می‌گیرد تا گوی و کاسه به نرمی بر روی هم حرکت کنند.
بخش‌های مختلف ایمپلنت مفصل رانبخش‌های مختلف مفصل ران

چه زمانی نیاز است تا راجع به تعویض مفصل لگن با یک متخصص گفت‌وگو کنید؟

درد مفصل لگن لزوما دردی نیست که شما مجبور به تحمل آن باشید و با آن زندگی کنید. اگر دردتان در مفصل ران در کارهای روزانه‌ی شما مانند راه رفتن، بلند شدن از رخت خواب، دوش گرفتن و یا بستن بندهای کفش، مشکل ایجاد می‌کند، نشانه‌ی خوبی نیست. جراحان به دلایل زیادی ممکن است انجام جراحی تعویض مفصل لگن را به شما پیشنهاد کند. به طور کلی افرادی که این عمل را انجام داده اند، اغلب دچار شرایط زیر بوده اند:
  • دردی در مفصل لگن که انجام فعالیت های روزانه مانند: راه رفتن و یا خم شدن را با مشکل روبرو میکند
  • دردی در مفصل لگن که هنگام استراحت کردن در شب یا روز نیز همچنان ادامه دارد
  • خشکی در مفصل لگن که حرکت دادن یا بلند کردن پا را محدود میکند
  • عدم بهبود درد با مصرف داروهای مسکن یا ضد التهاب، انجام فیزیوتراپی، و یا استفاده از ابزارهای کمکیِ حرکتی
 

خود ارزیابی شدت درد

    همه‌ی ما به دنبال راهی هستیم تا میزان دردی را که حس می‌کنیم به کمترین حد ممکن کاهش دهیم. هیچکس علاقه‌ای به آه و ناله کردن از دردی که می‌کشد، ندارد و از طرفی به نظر می‌رسد که تمرکز کردن بر روی درد، شدت آن را حتی بیشتر هم می‌کند! بنابراین، بهتر است تا پیش از این که به دنبال راهی برای درمان باشید، دیدگاه دقیقی از دردی که دارید و اثراتی که این درد می تواند بر روی توانایی‌های حرکتی و زندگی روزمره‌ی شما داشته باشد، بدست آورید. برای شروع، به سوالات زیر پاسخ دهید:
  1. آیا بیش از یک روز در هفته درد دارید؟• آیا دردی که دارید در خواب شما تداخل ایجاد می کند؟
  2. آیا مصرف دارو دیگر در تسکین درد شما اثر گذار نمی باشد؟
  3. آیا انجام وظایف روزانه برای شما دردناک شده است؟
  4. آیا دردی که دارید، راه رفتن را برای شما دشوار ساخته است؟
اگر پاسخ شما به تنها یکی از این سوالات بله می باشد پس زمان آن رسیده که با یک پزشک درباره راه‌های درمان صحبت کنید.

معاینات پزشک ارتوپد

معایناتی که یک جراح ارتوپدی انجام میدهد شامل بخش های گوناگونی است.
  • بررسی پیشینه‌ی پزشکی. جراح ارتوپدتان اطلاعاتی درباره ی وضعیت کلی سلامت شما جمع آوری نموده و سوالاتی راجع به میزان درد و تاثیر گذاریِ این درد بر نحوه یِ انجام فعالیت های روزانه ی شما میپرسد.
  • معاینات فیزیکی. با انجام این معاینات گستره ی حرکتی، قدرت و راستای مفصل لگن را بررسی مکنند.
  • تصویر برداری با پرتوی ایکس. این تصاویر به تعیین میزان آسیب دیدگی و یا میزان تغییر شکل و راستا در مفصل لگن کمک میکنند.
  • تجویز دیگر تست‌ها. سایر تست های دیگر مانند اسکن ام‌آر‌آی، گاهی به منظور ارزیابی وضعیت استخوان و بافت های نرم در اطراف مفصل لگن، انجام میشوند.
تصویر ایکس ری از کاهش فضای بین مفصلی در مفصل ران
جراحتان نتیجه‌ی ارزیابی‌هایش را با شما درمیان می‌گذارد و به کمک شما بررسی می‌کند که آیا انجام جراحی تعویض مفصل لگن بهترین راه برای کاهش درد و بالا بردن توانایی حرکتیتان میباشد یا خیر. در این مرحله ممکن است گزینه‌های درمانی دیگری مانند تجویز دارو، فیزیوتراپی، یا حتی گزینه‌های جراحی دیگری نیز پیشنهاد شوند. بعلاوه، جراح ارتوپد خطرات بالقوه و هرگونه عوارضی را که ممکن است با جراحی تعویض مفصل ران همراه باشد (مربوط به خود جراحی یا پس از آن) را نیز برایتان شرح خواهد داد. هرچه اطلاعات شما بیشتر و دقیق‌تر شود، بهتر می‌توانید با تغییراتی که پس از تعویض مفصل لگن در زندگیتان ایجاد می‌شود کنار بیایید.

چه انتظاراتی میتوان از عمل تعویض مفصل لگن داشت؟

یکی از فاکتورهای اصلی در تصمیم گیری برای انجام جراحی تعویض مفصل لگن، این است که بدانید چه انتظاراتی می‌توانید از آن داشته باشید. همانطور که اشاره شد، عمل تعویض مفصل لگن یک عمل موفق بحساب می‌آید. سنجش میزان موفقیت این عمل براساس میزان رضایت شما از آزادی حرکتیتان، میزان کاهش درد و طول عمر ایمپلنت انجام می‌گیرد.
 باید توجه داشته باشید که ایمپلنت مفصل لگن برای فعالیت‌های معمول زندگی روزانه طراحی شده و بنابراین پیشگیری از آسیب‌های جسمانی و عدم شرکت در فعالیت‌های شدید، از جمله عوامل تاثیر گذار در محافظت از مفصل جدید می‌باشند. فعالیت‌هایی که می‌توان پس از تعویض مفصل لگن دوباره از سر گرفت؛ شامل: پیاده روی نامحدود، شنا، گلف، رانندگی، کوهپیمایی سبک (Hiking)، دوچرخه سواری و یا هرگونه ورزش سبک دیگر می‌باشد. با گذر زمان و انجام فعالیت‌های روزانه، قطعه‌ای که بین گوی و کاسه‌ی ایمپلنت قرار گرفته و نقش غضروف را دارد (Liner)، فرسوده میگردد که امری طبیعی است. حال شرکت در فعالیت‌های شدید یا داشتن اضافه وزن، این روند فرسودگی و تخریب را سرعت بخشیده و سبب شل شدن ایمپلنت و بروز درد میگردد. به همین دلیل است که اکثر پزشکان شرکت در فعالیت‌های شدیدی مانند دویدن (سریع یا آهسته)، پریدن یا هرگونه ورزش سنگین را منع می‌کنند. ایمپلنت مفصل لگن، با رعایت این موارد و همچنین ایجاد اصلاحات مناسبی در سبک زندگی و نحوه‌ی انجام فعالیت‌هایتان، می‌تواند برای مدتی طولانی بدون مشکل کار کند.

مراجع:

پروتز به اعضای مصنوعی بدن گفته می‌شود که شامل ساخت پروتز اندام مصنوعی از جمله اندام فوقانی و اندام تحتانی و سایر پروتزهای زیبایی می‌باشد. این انواع پروتزها به عنوان روشی مطمئن برای اندام از دست رفته مورد استفاده قرار می‌گیرند. اگر بخشی از بدن به دلایل متفاوت از دست رفته باشد، توصیه می‌شود که با یک دستگاه مصنوعی پروتز این قسمت را جایگزین کنید. پروتزها می‌توانند به زندگی امیدواری بدهند و حرکت تحرک را به زندگی فرد بازگردانند تا بدون کمبود نقص عضو، زندگی عادی خود را ادامه دهند. انواع پروتز عبارتند از:
  1. پروتز دندانی:
    • پروتز دندانی کامل یا دندان مصنوعی (dentures): جایگزینی برای دندان‌های کاملاً از دست رفته.
    • پروتز دندان پارشیل (partial denture): برای جایگزینی بخشی از دندان‌ها.
    • روکش دندان (تاج دندان) (crown): برای تقویت دندان‌های ضعیف یا شکسته.
    • بریج یا پل دندانی (bridge): جایگزینی برای دندان‌های از دست رفته با دندان‌های مجاور.
    • ایمپلنت (dental implant): جایگزینی دائمی با استفاده از ایمپلنت‌های جراحی.
  2. پروتز اندامی:
    • پای مصنوعی و بالای زانو، زیر زانو: جهت جبران از دست رفته‌ها.
    • بالای آرنج، زیر آرنج، دست مصنوعی: برای بازگرداندن عملکرد طبیعی به اندام‌ها.
هر نوع پروتز برای نیازهای خاص بیماران طراحی و ساخته می‌شود و با توجه به مواد به کار رفته، سبکی، مقاومت و کارایی آن‌ها متفاوت است1.